Het is eind augustus en dat betekent dat we langzaam richting september gaan, het najaar. Voor mij ieder jaar weer iets om naar uit te kijken, want de herfst is veruit mijn favoriete jaargetijde. De zomer ervaar ik altijd weer als een onrustige tijd. Het najaar bevalt mij zo goed omdat de natuur dan een stapje terug doet, het landschap komt tot rust en maakt zich op voor de winter. Het is een beweging die mij goed past. Eigenlijk is het best gek dat wij mensen juist in september alles weer opstarten. De scholen gaan weer beginnen, projecten starten weer. Als we de natuur volgen doen we juist in september een stapje terug.
Dat stapje terug heb ik dan ook ik in de zomer gedaan. Door eerst een lange tijd op een stille plek in de Pyreneeën te verblijven; en door daarna het Arles Fotofestival te bezoeken en daar portfolio reviews te laten doen. Beide waren het prachtige ervaringen!
Met name als gevolg van de portfolio reviews in Arles stortte ik mij, weer thuis met alle zomerse onrust, op het bestuderen van o.a. Anselm Kiefer - "kan de hemel het gewicht van de aarde dragen" - en Wassily Kandinsky - "de noodzaak dat de kunst steeds de innerlijke klank der dingen dient te verbeelden". Deze uitspraken, over vanuit welke essentie deze fascinerende kunstenaars werken, raken en inspireren me. Het bestuderen van en sparren met andere kunstenaars inspireert en voedt me sowieso. Het draagt bij aan het steeds helderder krijgen van mijn eigen pad, daarop te vertrouwen en trouw te blijven aan mijn eigen essentie: door te creëren, onderzoek ik wat mij bezighoudt en raakt. Daarmee kom ik iedere keer een stukje dichter bij wie ik in wezen ben of, om met de woorden van Kandinsky te spreken: bij mijn innerlijke klank.
Die gedachte, dat het gaat om het verbeelden van mijn innerlijke klank - en dat dat een noodzaak is - inspireert me enorm om nieuw werk te maken. Daar ben ik dan ook volop mee bezig! Op dit moment onderzoek ik wat de kleur van mijn innerlijke klank is. Wat en hoe zie ik dat voor me? Experimenteren met kleur en vorm is voor mij dan de manier om dat te onderzoeken. Eerst maar eens uit mijn comfortzone dacht ik, dus flink aan de slag met geel en blauw. Bijgaande foto's geven een impressie van mijn experiment. Het mag nog even 'sudderen' of zijn ze af? Wat sowieso iedere keer een interessante vraag is. Hoe dan ook, ik ben ook benieuwd wat de andere kleuren me gaan brengen.
Ik wens je een mooie kleurrijke herfst toe!
PS 1 de beelden zijn gemaakt in Collioure (Frankrijk) / PS 2 kijktip De Kleuren van Caspers, NPO start
Nog geen reacties.